Knijp in je handjes... - Reisverslag uit Quetzaltenango, Guatemala van Els Pekkeriet - WaarBenJij.nu Knijp in je handjes... - Reisverslag uit Quetzaltenango, Guatemala van Els Pekkeriet - WaarBenJij.nu

Knijp in je handjes...

Door: Els

Blijf op de hoogte en volg Els

06 April 2010 | Guatemala, Quetzaltenango

Na 25 jaar in het kleine landje beneden zeeniveau te hebben geleefd weet ik dat het leven daar goed is. Niet dat het niet beter kan, er is altijd wel iets wat verbeterd kan worden en ik zou ook geen echte Hollander zijn als ik niet van tijd tot tijd zou klagen, maar Nederland is eigenlijk van alle gemakken voorzien.
- De gezondheidszorg en het onderwijs zijn goed verzorgd.
- We hebben vrijheid van meningsuiting, wat sommige mensen soms te serieus nemen en menen dat ze al hun gal, woede en andere opgekropte frustraties over de gehele mensheid uit moeten braken.
- Er is een redelijk goed werkend netwerk voor het openbaar vervoer. (ik zeg re-de-lijk!)
- Ieder huis is, mits alle rekeningen netjes op tijd betaald zijn, voorzien van stromend water en electriciteit zodat we er altijd lekker warmpjes bij kunnen zitten.
- En eigenlijk hoeft ook geen enkele ziel zijn tijd zonder ook maar een cent op zak in ons land door te brengen, want ook daarvoor hebben we instanties in het leven geroepen.
Het enige puntje van verbetering zou misschien het weer kunnen zijn. Het is namelijk algemeen bekend dat de mens stukken blijer is wanneer ons bolletje van boven wordt verwarmd door een homp lava. Er wordt een laagje kleren afgepeld, een bruin tintje wordt zorgvuldig gekweekt en we verkassen massaal naar buiten om onze tijd met vrienden, collega's en andere vage bekenden door te brengen op een willekeurig terras met een biertje of roseetje in de hand. Het leven lacht ons kaaskoppen op zulke momenten toe. En als de bovenstaande zes punten ook allemaal een beetje mee zitten zijn we werkelijk gezegend.
Maar oweetjes als dit niet het geval is! Er komen donkere onweerswolken boven ons daverende humeur drijven en onze gemoedstoestand daalt tot onder nul. We stevenen met een noodgang op een zwart gat af en het duurt weken voor we weer een klein zwak lichtpuntje in de verte zien. Maar we kunnen het onszelf niet kwalijk nemen; wij Nederlanders zijn gewoon verwend.

Nu ik hier een paar maanden in Guatemala ben (het land van de grote tegenstellingen; waar rijk ook echt rijk is en waar arm werkelijk betekent dat je geen cent te makken hebt) merk ik dat wij het leven veel te ingewkkeld maken. Hier zijn de mensen al blij als ze weer een dag goed doorgekomen zijn. En als dat betekent dat er geen Wii, Playstation, iPod of Blackberry is, zal niemand treuren.
Als de bus niet op tijd is (niet dat er hier bustijden zijn, maar stel dat...) dan nemen ze gewoon de volgende, ondertussen een geanimeerde conversatie aangaande met de medegedupeerden. (En dit alles zonder mokken!)
Als er vanwege het zeer ongestructureerde electriciteitsnetwerk een paar dagen gaan licht is (Warm water is toch al vaak een uitzondering) dan doen ze het gewoon zonder. (Als iemand zich er druk om zou maken heeft dit geen enkel effect, want er is niemand die ee n stap harder zal zetten)
En als er geen geld is om de kinderen naar school te sturen dan helpen ze paps en mams gewoon een handje mee om alle domme toeristen een poot uit te draaien in het park. Niet dat ze niet naar school zouden willen, maar veel kinderen lijken ook best tevreden te zijn wanneer ze, tussen de verkooptrucs met droevige, knipperende bambi-oogjes door, met hun medestraatventers en schoenenpoetsertjes in het park 'hangen' en lol maken. En geef ze een bal (met of zonder lucht) en ze zijn de koning te rijk!
Misschien dat de altijd schijnende zon ook een steentje bijdraagt aan de veel tevredener gemoedstoestand van de Guatemalteken. Maar bovenal denk ik dat wij nog heel veel van dit volkje kunnen leren. (En zij minstens net zoveel van ons, maar dan op andere vlakken) Guatemala heeft echt mijn ogen geopend. Natuurlijk zal ik altijd van tijd tot tijd blijven klagen, maar ik besef nu pas hoe erg wij Nederlanders ons in onze handjes mogen knijpen...

Salud!

  • 06 April 2010 - 19:11

    Broerski:

    Hee Elsie ,
    Gaat ie goed ja?
    Mooie foto's weer
    Neem je ook wat van dat Guatemateense weer mee als je weer terug komt?

    Kus broer

  • 06 April 2010 - 19:30

    Jolanda:

    super hoor je verhalen!!
    Ooh modellencariere gestart zonder ons medeweten?? Zag je op de cover van een blad!!!
    Geniet er nog even van!!
    Kuss

  • 06 April 2010 - 19:36

    Job :

    Je hebt gelijk Els, we zijn zo verwend.
    Back to basics!!!

  • 06 April 2010 - 20:33

    Miranda:

    mooi verslag weer ElS!!!

  • 06 April 2010 - 20:55

    Anna:

    Hai hai!

    Wat een mooi verslag Elsje, en ja.....dat is ook allemaal waar. Nederlanders zijn gewoon druk druk druk druk en hebben weinig tijd tijd tijd. Breek me de bek niet open..hihi, KAK (om maar in jouw woorden te spreken) Wat is KAK in het Guatalmalahititi?

    Kusje xxx

  • 06 April 2010 - 20:56

    Anna:

    En ik heb dus net ontdekt dat je nog veel meer foto's gemaakt hebt, dus ik heb mij weer anderhalf uur kunnen vermaken. x

  • 06 April 2010 - 21:45

    Irmski:

    Mooie column weer. goedzo sis, de oogjes geopend dus door alles om je heen.....ik dacht dus zo...nu je toch 100% tevreden bent met je ene paar Birkensucks,je 2 flodderjurkjes en die ene afritsbroek...ik heb alvast je kledingkast en schoenencollectie van thuis overgenomen....daar hecht je dan toch geen waarde meer aan als je straks thuis komt. toch?

    xxx
    jeZus


  • 06 April 2010 - 21:46

    Irmski Op Pumps:

    ...toch handig dat we allebei schoenmaat 38 hebben

  • 06 April 2010 - 21:47

    Irmski In Glittertop:

    ...en maat 34 pas ik ook nog best

  • 07 April 2010 - 07:11

    Marloes:

    hey elsje, Wat een verhaal weer. Tja, helaas heb je der nog gelijk in ook. En we doen er allemaal net zo hard aan mee. Super zijn die verhalen van je! kzou bijna denken dat ik der zelf zit, wordt der helemaal in weggezogen!
    Tot gauw! Dikke kus

  • 07 April 2010 - 07:14

    Moeders:

    He meisie.
    Mooi verhaal heb je weer geschreven.Als je terug bent kan je er zo een boek van maken.Want vergeten doe je het nooit weer.Misschien is dat je volgende job...schrijfster?
    Els ik ben trots op je.
    Dikke knuffel Moeders

  • 07 April 2010 - 14:25

    Stichting Muses:

    Hoi Els,

    Je geeft de verschillen tussen Guatemala en Nederland heel mooi weer! Je hebt helemaal gelijk en jij doet ons er weer even aan herrinneren hoe goed we het hier hebben..

    Groetjes
    Romy Schagen
    www.muses.nl

  • 08 April 2010 - 22:04

    Marloes Bos:

    Ik herken me echt zo in jouw verhaal. Na een paar maandjes in deze omgeving te hebben gezeten besef ik me ook maar al te goed dat wij Nederlanders niet zo moeten klagen..! En die kleine schattige snotneuzen werken zeker als een eye-opener.. Geef ze een dikke knuffel van me en geniet van je tijd daar!

    Dikke kus,
    Je ex-huisgenootje die je heel erg mist!

  • 10 April 2010 - 08:52

    Rianne Roeberts:

    beste els hoe is het daar is bij jou mooi weer
    bij ons ook wel ik mis je wel heb je al veel geleerd kan je al spaans praten is dat erg moelijk omdat leren
    ik zal fijn vinden dat gauw bruin naar nederland
    groetjes Rianne roeberts

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Guatemala, Quetzaltenango

Els

Actief sinds 06 Jan. 2010
Verslag gelezen: 263
Totaal aantal bezoekers 73911

Voorgaande reizen:

31 Januari 2010 - 08 Augustus 2010

Mijn eerste reis

Landen bezocht: