De projecten zijn afgerond
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Els
10 Mei 2010 | Guatemala, Quetzaltenango
Het plan was eigenlijk om gisteren de mooie stad Xela te verlaten, maar een legioen bacteriën in mijn maag heeft daar dit weekend een klein stokje voor gestoken. Maar met een stevige dosis Guatemalteekse wonderpillen op de bank en de pot binnen enkele meters, is het heel goed vol te houden. Maar aangezien ik gisteren na een kleine wandeling al zo uitgeput was dat ik daarna bijna drie uur heb geslapen, leek het me niet heel verstandig om toch m’n backpack op te knopen. Vrees dat ik dan spontaan door m’n benen zou zakken. Maar het veranderen van plannen is me ondertussen gewoon geworden, dus geen man overboord!
Geeft me wel mooi de kans om jullie nu vanaf de bank nog even een update te geven van alle projecten waar ik met jullie hulp aan mee heb kunnen werken.
CARAS ALEGRES:
Het project van Marcel van der Geest en Judith Banks in Las Rosas, een van de achterbuurten van Quetzaltenango. Hier heb ik twee maanden lang iedere middag mee geholpen om een grote groep geweldige, maar vaak zeer arme, lieve kinderen een leuke dag te geven. Vaak bestond dit voornamelijk uit heel veel knuffelen, kussen, spelletjes spelen, knuffelen, knutselen, kussen, knuffelen, het eten en drinken verzorgen en nog meer knuffelen en kussen (‘Seño Elsa, embrazo mi!!!’) maar de blije smoeltjes gaven meer dan genoeg voldoening. Naast de middagactiviteiten worden er op Caras Alegres ook sportactiviteiten als ballet, voetbal en karate georganiseerd en werden er zwemlessen gegeven. Ook niet onbelangrijk voor de kleine kids lijkt me zo. Afgelopen vrijdag heb ik met pijn in m’n hart afscheid moeten nemen van al deze kleine schatjes. En ondanks ik hier maar twee maanden ben geweest, doen die smoeltjes je meer dan je wilt! Stond ik dan met tranen in m’n ogen die kleintjes nog een laatste dikke knuffel te geven…
Door jullie gulle giften heb ik naast mijn aanwezigheid ook kunnen helpen door brilletjes voor drie verschillende kinderen aan te schaffen. Een grote noodzaak die voor hun onbetaalbaar was, maar die door alle giften voor mij makkelijk te realiseren was. En ik moet dan ook zeggen dat Juan Pablo bijna dagelijks kwam vertellen dat hij zo blij was met z’n brilletje en niet meer zoveel last had van z’n ogen en ‘dolor in z’n cabeza’. Lieve mensen, bedankt hiervoor!
Daarnaast heb ik ook voor ieder kind een tandenborstel en tandpasta kunnen kopen, iets dat ook voor velen niet overbodig is. Tijdens de workshopweek hebben we hen geleerd hoe ze deze moeten gebruiken en hoe belangrijk het is.
En als laatste heb ik nog enkele materialen voor Caras Alegres in het algemeen aangeschaft die zij kunnen gebruiken bij hun activiteiten met de kinderen.
(www.carasalegres.org)
Y’ABAL HANDICRAFTS:
Het project van Yet van Oenen dat zich met weefprojecten op verschillende dorpen rond Quetzaltenango richt. Twee dorpen waar Yet veel mee samen werkt zijn, zoals ik eerder al heb vertelt, Pacutama en Chuicutama.
Het dorp Chuicutama stond te springen om hulp bij hun maïsoogst. Hen heb ik dan ook kunnen helpen door voor ieder gezin een zak kunstmest te kopen, gif om het onkruid te bestrijden en ‘azadones’ land mee te bewerken. Afgelopen woensdag waren er drie dorpsbewoners naar Xela gekomen en zijn we samen inkopen gaan doen op de markt. Uiteindelijk was de vrachtwagen aardig gevuld en kon iedereen tevreden huiswaarts keren. Helaas kan ik niet aanwezig zijn bij de oogst (deze is pas in november) maar de Belgische Y’abal-collega van Yet, Melissa, zal mij via het Wereld Wijde Web op de hoogte houden.
Het dorp Pacutama had een een nieuwe waterbron ontdekt, maar had waterleidingen nodig om dit water naar het dorp te krijgen. Ook dit leek mij een goede investering. Naast de buizen moet er natuurlijk ook cement, ijzer, lijm en staaldraad komen. De eerste stappen zijn al gezet; de ingenieurs zijn al geweest om alles te berekenen, maar aangezien alles wel op Guatemalteekse snelheid (lees: TRAAG!!!) gaat, zal ik niet meer zien hoe alles is aangelegd. Maar de dames van Y’abal zullen daar zorg over dragen en zullen mij op de hoogte houden van alle ontwikkelingen.
(www.yabal-handicrafts.com)
CAPAZ:
In diezelfde dorpen Pacutama en Chuicutama zal ook de Nederlander Pieter van Nistelrooy neerstrijken met zijn project CAPAZ. Hij zal de dorpsbewoners doormiddel van workshops leren hoe ze profijt kunnen hebben van de dieren die ze op hun erf rond hebben lopen. Hoe ze de dieren moeten verzorgen, dat het belangrijk is om de beesten in te enten, enzovoort. Maar het krijgen van deze workshops kost de dorpsbewoners natuurlijk ook geld. Geld dat ze eigenlijk niet hebben. Maar ik weet, als klein boerinnetje, dat het belangrijk is om vee te hebben. Dat de dieren kunnen helpen bij het voorzien van voedsel of bij het bewerken van het land. En omdat ik denk dat het voor de bewoners van Pacutama en Chuicutama ook belangrijk is om dit te leren zal gaat er ook een deel van het ingezamelde geld naar dit project.
(www.fundacioncapaz.blogspot.com/)
ESCUALA EDUCACION ESPECIAL XELAJÚ:
Zoals ik afgelopen keer al vertelde was er na dit alles nog steeds een klein bedrag over. Ik zou dit mee naar Nederland kunnen nemen en er dan een goed doel voor zoeken, maar hier in Guatemala zijn nog genoeg projecten die hulp kunnen gebruiken, dus ik ben nog verder op zoek gegaan. Via een andere vrijwilliger die in een gastgezin woonde ben ik met zijn gastouders in gesprek gekomen. Zij hadden een dochtertje met een motorische beperking en die naar een speciale school ging. En hoewel deze school publiek is, en de overheid dus eigenlijk zou moeten helpen, waren er ernstig veel gebreken te vinden. Samen met gastmoeder Gladys heb ik vorige week dinsdag dochtertje Sofia naar school gebracht zodat ik direct een kijkje kon nemen. Ik kreeg een rondleiding door de school, heb heel wat kleverige handjes mogen schudden en natte kussen mogen ontvangen en daarna ben ik met de directeur rond tafel gaan zitten. Aangezien er zoveel gebreken waren in de school zou ik niet met alles kunnen helpen, maar ik heb een begin kunnen maken. Zo zijn er voor de bijna 150 leerlingen en 11 docenten maar twee toiletten. En deze zijn dan ook nog eens alleen bereikbaar via een klaslokaal waar gewoon werkzaamheden zijn. Hier moest is aan gebeuren! Ik ben diezelfde middag nog met gastmoeder Gladys, directeur Manolo en docente Gaby met auto op pad gegaan om toiletten te kopen. Een klein tijdje later hadden we drie mooie modelletjes op de kop weten te tikken. Inclusief drie wastafels, leidingen en alle andere benodigdheden voor nog geen 200 euro. Daar kan de Roeland nog een puntje aan zuigen Woewie! Daarna zijn we allemaal massaal gaan informeren naar een goede, maar ook goedkope loodgieter die dit alles zou kunnen plaatsen. Alleen, aangezien we van het probleem af wilden dat iedereen alleen door het klaslokaal het toilet kon bereiken, moest er ook aan nieuw muurtje worden geplaatst, een oude worden weggebroken en twee deuren worden gezet. Gelukkig hadden we snel beet en de volgende dag mocht ik het sein geven om te starten met de hele klus. Goed gevoel! Ook deze klus hebben de Quatemalteken niet een, twee, drie af, maar ik heb met eigen ogen kunnen zien dat het begin er is, de materialen klaar staan en directeur Manolo zal mij via de mail van alle ontwikkelingen op de hoogte houden.
Al met al heb ik dus geweldig veel kunnen doen met het geld dat jullie allemaal zo gul hebben gestort. Ik heb vele gezichten blij zien worden en ontzettend veel oprechte bedankjes in ontvangst mogen nemen, die ik natuurlijk ook graag aan jullie wil doorspelen. Lieve, lieve, allerliefste mensen, namens de mensen hier in Guatemala, maar ook namens mijzelf: ontzettend bedankt voor jullie hulp! Het lijkt voor jullie misschien maar een klein beetje, maar ik heb het grote verschil met eigen ogen mogen zien.
Voor mij zit het werken er nu op; ik heb m’n Spaans geleerd, m’n handen uit de mouwen gestoken bij Caras Alegres en goede bestemmingen gezocht voor het vele geld dat jullie hebben gestort. Het Grote Genieten gaat nu echt beginnen. (Nouja, eigenlijk is dat op 31 januari al begonnen…) Waarschijnlijk vertrek ik woensdag alsnog naar de Bay Islands in Honduras om lekker op het strand te gaan hangen, te snorkelen en te leren kite surfen als dat mogelijks is. Daarnaast staan er nog diverse te gekke dingen op het programma zoals sandboarden en vulkaansurfen!!!! Uiteraard zal ik jullie op de hoogte houden van al mijn belevenissen.
Besos y abrazos, Elsa
Geeft me wel mooi de kans om jullie nu vanaf de bank nog even een update te geven van alle projecten waar ik met jullie hulp aan mee heb kunnen werken.
CARAS ALEGRES:
Het project van Marcel van der Geest en Judith Banks in Las Rosas, een van de achterbuurten van Quetzaltenango. Hier heb ik twee maanden lang iedere middag mee geholpen om een grote groep geweldige, maar vaak zeer arme, lieve kinderen een leuke dag te geven. Vaak bestond dit voornamelijk uit heel veel knuffelen, kussen, spelletjes spelen, knuffelen, knutselen, kussen, knuffelen, het eten en drinken verzorgen en nog meer knuffelen en kussen (‘Seño Elsa, embrazo mi!!!’) maar de blije smoeltjes gaven meer dan genoeg voldoening. Naast de middagactiviteiten worden er op Caras Alegres ook sportactiviteiten als ballet, voetbal en karate georganiseerd en werden er zwemlessen gegeven. Ook niet onbelangrijk voor de kleine kids lijkt me zo. Afgelopen vrijdag heb ik met pijn in m’n hart afscheid moeten nemen van al deze kleine schatjes. En ondanks ik hier maar twee maanden ben geweest, doen die smoeltjes je meer dan je wilt! Stond ik dan met tranen in m’n ogen die kleintjes nog een laatste dikke knuffel te geven…
Door jullie gulle giften heb ik naast mijn aanwezigheid ook kunnen helpen door brilletjes voor drie verschillende kinderen aan te schaffen. Een grote noodzaak die voor hun onbetaalbaar was, maar die door alle giften voor mij makkelijk te realiseren was. En ik moet dan ook zeggen dat Juan Pablo bijna dagelijks kwam vertellen dat hij zo blij was met z’n brilletje en niet meer zoveel last had van z’n ogen en ‘dolor in z’n cabeza’. Lieve mensen, bedankt hiervoor!
Daarnaast heb ik ook voor ieder kind een tandenborstel en tandpasta kunnen kopen, iets dat ook voor velen niet overbodig is. Tijdens de workshopweek hebben we hen geleerd hoe ze deze moeten gebruiken en hoe belangrijk het is.
En als laatste heb ik nog enkele materialen voor Caras Alegres in het algemeen aangeschaft die zij kunnen gebruiken bij hun activiteiten met de kinderen.
(www.carasalegres.org)
Y’ABAL HANDICRAFTS:
Het project van Yet van Oenen dat zich met weefprojecten op verschillende dorpen rond Quetzaltenango richt. Twee dorpen waar Yet veel mee samen werkt zijn, zoals ik eerder al heb vertelt, Pacutama en Chuicutama.
Het dorp Chuicutama stond te springen om hulp bij hun maïsoogst. Hen heb ik dan ook kunnen helpen door voor ieder gezin een zak kunstmest te kopen, gif om het onkruid te bestrijden en ‘azadones’ land mee te bewerken. Afgelopen woensdag waren er drie dorpsbewoners naar Xela gekomen en zijn we samen inkopen gaan doen op de markt. Uiteindelijk was de vrachtwagen aardig gevuld en kon iedereen tevreden huiswaarts keren. Helaas kan ik niet aanwezig zijn bij de oogst (deze is pas in november) maar de Belgische Y’abal-collega van Yet, Melissa, zal mij via het Wereld Wijde Web op de hoogte houden.
Het dorp Pacutama had een een nieuwe waterbron ontdekt, maar had waterleidingen nodig om dit water naar het dorp te krijgen. Ook dit leek mij een goede investering. Naast de buizen moet er natuurlijk ook cement, ijzer, lijm en staaldraad komen. De eerste stappen zijn al gezet; de ingenieurs zijn al geweest om alles te berekenen, maar aangezien alles wel op Guatemalteekse snelheid (lees: TRAAG!!!) gaat, zal ik niet meer zien hoe alles is aangelegd. Maar de dames van Y’abal zullen daar zorg over dragen en zullen mij op de hoogte houden van alle ontwikkelingen.
(www.yabal-handicrafts.com)
CAPAZ:
In diezelfde dorpen Pacutama en Chuicutama zal ook de Nederlander Pieter van Nistelrooy neerstrijken met zijn project CAPAZ. Hij zal de dorpsbewoners doormiddel van workshops leren hoe ze profijt kunnen hebben van de dieren die ze op hun erf rond hebben lopen. Hoe ze de dieren moeten verzorgen, dat het belangrijk is om de beesten in te enten, enzovoort. Maar het krijgen van deze workshops kost de dorpsbewoners natuurlijk ook geld. Geld dat ze eigenlijk niet hebben. Maar ik weet, als klein boerinnetje, dat het belangrijk is om vee te hebben. Dat de dieren kunnen helpen bij het voorzien van voedsel of bij het bewerken van het land. En omdat ik denk dat het voor de bewoners van Pacutama en Chuicutama ook belangrijk is om dit te leren zal gaat er ook een deel van het ingezamelde geld naar dit project.
(www.fundacioncapaz.blogspot.com/)
ESCUALA EDUCACION ESPECIAL XELAJÚ:
Zoals ik afgelopen keer al vertelde was er na dit alles nog steeds een klein bedrag over. Ik zou dit mee naar Nederland kunnen nemen en er dan een goed doel voor zoeken, maar hier in Guatemala zijn nog genoeg projecten die hulp kunnen gebruiken, dus ik ben nog verder op zoek gegaan. Via een andere vrijwilliger die in een gastgezin woonde ben ik met zijn gastouders in gesprek gekomen. Zij hadden een dochtertje met een motorische beperking en die naar een speciale school ging. En hoewel deze school publiek is, en de overheid dus eigenlijk zou moeten helpen, waren er ernstig veel gebreken te vinden. Samen met gastmoeder Gladys heb ik vorige week dinsdag dochtertje Sofia naar school gebracht zodat ik direct een kijkje kon nemen. Ik kreeg een rondleiding door de school, heb heel wat kleverige handjes mogen schudden en natte kussen mogen ontvangen en daarna ben ik met de directeur rond tafel gaan zitten. Aangezien er zoveel gebreken waren in de school zou ik niet met alles kunnen helpen, maar ik heb een begin kunnen maken. Zo zijn er voor de bijna 150 leerlingen en 11 docenten maar twee toiletten. En deze zijn dan ook nog eens alleen bereikbaar via een klaslokaal waar gewoon werkzaamheden zijn. Hier moest is aan gebeuren! Ik ben diezelfde middag nog met gastmoeder Gladys, directeur Manolo en docente Gaby met auto op pad gegaan om toiletten te kopen. Een klein tijdje later hadden we drie mooie modelletjes op de kop weten te tikken. Inclusief drie wastafels, leidingen en alle andere benodigdheden voor nog geen 200 euro. Daar kan de Roeland nog een puntje aan zuigen Woewie! Daarna zijn we allemaal massaal gaan informeren naar een goede, maar ook goedkope loodgieter die dit alles zou kunnen plaatsen. Alleen, aangezien we van het probleem af wilden dat iedereen alleen door het klaslokaal het toilet kon bereiken, moest er ook aan nieuw muurtje worden geplaatst, een oude worden weggebroken en twee deuren worden gezet. Gelukkig hadden we snel beet en de volgende dag mocht ik het sein geven om te starten met de hele klus. Goed gevoel! Ook deze klus hebben de Quatemalteken niet een, twee, drie af, maar ik heb met eigen ogen kunnen zien dat het begin er is, de materialen klaar staan en directeur Manolo zal mij via de mail van alle ontwikkelingen op de hoogte houden.
Al met al heb ik dus geweldig veel kunnen doen met het geld dat jullie allemaal zo gul hebben gestort. Ik heb vele gezichten blij zien worden en ontzettend veel oprechte bedankjes in ontvangst mogen nemen, die ik natuurlijk ook graag aan jullie wil doorspelen. Lieve, lieve, allerliefste mensen, namens de mensen hier in Guatemala, maar ook namens mijzelf: ontzettend bedankt voor jullie hulp! Het lijkt voor jullie misschien maar een klein beetje, maar ik heb het grote verschil met eigen ogen mogen zien.
Voor mij zit het werken er nu op; ik heb m’n Spaans geleerd, m’n handen uit de mouwen gestoken bij Caras Alegres en goede bestemmingen gezocht voor het vele geld dat jullie hebben gestort. Het Grote Genieten gaat nu echt beginnen. (Nouja, eigenlijk is dat op 31 januari al begonnen…) Waarschijnlijk vertrek ik woensdag alsnog naar de Bay Islands in Honduras om lekker op het strand te gaan hangen, te snorkelen en te leren kite surfen als dat mogelijks is. Daarnaast staan er nog diverse te gekke dingen op het programma zoals sandboarden en vulkaansurfen!!!! Uiteraard zal ik jullie op de hoogte houden van al mijn belevenissen.
Besos y abrazos, Elsa
-
10 Mei 2010 - 21:33
Job Boersma:
Hoi Els,
Echt respect voor jou!!!!!
Geweldig werk.
Je bent een voorbeeld voor ons allemaal.
Ga nu inderdaad ook maar even genieten op een andere manier.
Toch hoop ik dat je na je avonturen snel aanschuift bij Pulp want ik denk dat je daar ook nog veel mooi werk zou kunnen verrichten.
Zie je
Job -
11 Mei 2010 - 15:42
Dinand:
Dag els
WAT IS ALLE GELD GOED BESTEED ,VOOR DE MENSEN,IN DE DORPEN DAAR IN GUATEMALA
GA NU MAAR VAKANTIE HOUDEN, JE HEB HET VERDIEND.
GR DINAND, EN EEN DIKKE KUNFFEL -
11 Mei 2010 - 19:18
Breur:
Oke Elsie ,goed werk geleverd!!
Eet maar gauw even een tros bananen en een rolletje beschuiten, kun je dan lekker coktail's drinken op een surfplank!!
enne... kom niet aan die toeter van die waterscooter!!!
latexxxx
Joen -
11 Mei 2010 - 19:29
Anna:
Els, je bent geweldig!
x -
11 Mei 2010 - 21:07
Kars:
Hey Lief,
Klinkt weer allemaal super gaaf. Ga dat kite surfen maar eens goed onder de knie krijgen dan kunnen we samen in nederland los gaan. Zit nu in Mendoza en heb gister mijn eerste wijntje ooit gehad.
Tot snel een keertje.
Kus -
12 Mei 2010 - 06:53
Moeders:
He die Els
Elke keer als ik je verhalen lees ben ik er even stil van.Want het is toch m"n meisie die deze dingen doet.Die na denkt wat ze voor deze mensen kan betekenen.Ben trots op jou.Enne ...als je ooit weer gaat ga ik mee.Els pas goed op jezelf.Dikke kus.MA -
12 Mei 2010 - 06:57
Moeders:
Bericht voor Kars
Vanaf deze plaats,heel veel plezier op jouw reis.Geniet ervan.
Gr.Roely Pekkeriet -
18 Mei 2010 - 16:26
Eline:
lieve wellustige weldoenster!
Hoe is het met jou? vind het jammer dat je weg bent uit xela, maar ga je hier zeker volgen! geniet van alle het moois:-) dikke besos eline -
19 Mei 2010 - 19:14
Bert Pekkeriet :
beste wanneer kom je terug in nederland en voor dag en Bert wil gewoon weten en waarom ik mis je heel erg
doe maar iedereen de groeten daar.
en je hebt veel belevenins met de deze trip. is het eten wel lekker in Guatemala.
ik heb jou niet gesproken en gezien en dat vindt Bert niet leuk.
Bert en Rianne en Berry hebben skyberen met Hanneke en ook gesproken gezien.
dikke kus en knuffel
van Bert P
-
21 Mei 2010 - 05:43
Sanne En Julia:
Wij zijn vandaag bij Oma Pekkeriet.Laat eens wat van je horen.Kusjes !!!!!Van Sanne en Julia
Je nichtjes. -
27 Mei 2010 - 06:48
Roeland:
Hey Elsje,
Goed bezig daar en wat maak je een boel mee zeg!
Geniet er van.
We missen je wel hier hoor.
X Roel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
